Wie is Hall of Fame-kandidaat Raoul Lambert? De bescheiden killer van Club Brugge
Wie Club Brugge zegt, zegt Raoul Lambert en omgekeerd. ‘De Lotte’ bezorgde verdedigers nachtmerries en bleef Club Brugge zijn hele carrière trouw. Blauw-zwart vereeuwigde zijn iconische heldenstatus met een standbeeld in het Jan Breydelstadion. Maar hoe kwam de legende Lambert in de jaren 70 en 80 tot stand?
Vanuit de jeugd debuteerde een zeventienjarige Raoul Lambert in 1962 in het eerste elftal van Club Brugge tijdens een trainingskamp in Zwitserland. “Ze vonden mij in het begin bij Brugge te traag en daardoor zat ik bijna bij SK Roeselare”, bekende Lambert later in de Krant van West-Vlaanderen. “Ik werkte toen al drie jaar in de brouwerij van Georges Himpe, bestuurder bij Club Brugge. Hij zorgde ervoor dat ik niet bij Roeselare, maar bij Club tekende.”
Onder trainer Norberto Höfling verbeterde ‘De Lotte’ zijn startsnelheid door lood aan zijn schoenen te binden en zandzakken op zijn schouders te dragen. In 1970 proeft Lambert een eerste keer van succes. Met twee goals in de finale loodste hij blauw-zwart naar bekerwinst. Twee jaar later kroont Lambert zich voor de eerste (en laatste) keer tot topschutter. Halverwege de jaren 70 gooide Ernst Happel het Brugse roer helemaal om. FCB beleefde onder de Oostenrijker én met Lambert zijn hoogtijdagen. ‘De Lotte’ bracht niet alleen hoop voor het Brugse publiek, maar ook doelpunten en trofeeën. Zo loodste hij Club in die periode naar vier titels in vijf jaar.
Halverwege de jaren 70 gooide Ernst Happel het Brugse roer immers helemaal om. FCB beleefde onder de Oostenrijker én met Lambert zijn hoogtijdagen. ‘De Lotte’ bracht niet alleen hoop voor het Brugse publiek, maar ook doelpunten en trofeeën. Zo loodste hij Club in die periode naar vier titels in vijf jaar.
Happel beschouwde Lambert als een van de beste spitsen die hij ooit gezien had en schatte hem ook op menselijk vlak hoog in. Ondanks de zware tackles van bescheiden Belgische verdedigers bleef hij een toonbeeld van sportiviteit. Als het gezicht van blauw-zwart gold hij als Brugse tegenhanger van Paul Van Himst bij Anderlecht en Wilfried Van Moer bij Standard de Liège.
Twee goals tegen Liverpool
Niet alleen in België toonde Lambert zich, ook in Europa liet de Bruggeling zijn klasse zien. Club speelde in 1976 de finale van de UEFA Cup tegen Liverpool. Zowel voor eigen publiek als op Anfield scoorde ‘De Lotte’, maar Club verloor wel de finale.
Twee jaar later stond FCB opnieuw in een Europese finale. Op Wembley vochtten de Bruggelingen om de Europacup I, alweer tegen Liverpool. Maar zonder sterkhouder Raoul Lambert, die kampte met een spierblessure, maakte blauw-zwart geen goede indruk. “Mijn grootste ontgoocheling”, blikt ‘De Lotte’ terug op die gemiste finale. “Dat was Happels schuld omdat ik van hem met inspuitingen in de finale tegen Juventus moest spelen. De clubdokter was verplicht mij twee inspuitingen in mijn knie te geven, maar die waren na tien minuten al uitgewerkt.”
Helaas blijven die blessuregolven Lamberts carrière teisteren. Zijn fragiele spieren zorgden voor weinig minuten. “Ik was snel en verdedigers konden me alleen stoppen met een harde tackle. Ik kreeg ook nooit genoeg hersteltijd. Normaal moet je bij een spierscheur rekenen op een herstel van zes weken, maar ik speelde al na drie.”
In 1980 speelde Lambert zijn laatste wedstrijd op het hoogste niveau in de titelmatch tegen FC Antwerp. ‘De Lotte’ vierde zijn afscheid in stijl, met een vijfde titel bij Club Brugge. In vijftien seizoenen maakte hij de metamorfose van middenmoter tot Belgische topper met Europese allures. Meer zelfs, Lambert had er een enorm aandeel in. Zijn sobere, noeste werkethiek weerklinkt nog steeds in de blauw-zwarte slogan: ‘No sweat, no glory’.
Met vijf landstitels, drie bekers en twee Europese finales verdient Raoul Lambert niet alleen zijn standbeeld op Jan Breydel, maar ook eeuwige roem in de Pro League Hall of Fame.
Erelijst Raoul Lambert
Club
-
Kampioen van België: 1973, 1976, 1977, 1978 & 1980
-
Beker van België: 1968, 1970 & 1977
Individueel
-
Topschutter 1972 eerste klasse België